Yapı Kredi Yayınları
160 Sayfa
Bu kitabı Kitap Ağacında küçük bir grupla desem de yaklaşık 60 civarı kişiyle Pinuccia'nın önerisiyle kitap fidanı olarak okuduk. Kitapta Orhan Veli'nin Nahit Hanıma yazdığı mektuplardan oluşuyor. Ama ne mektuplar!
Orhan Veli'nin parasızlıktan mektup bile gönderemediği, üstüne bir ceket bile alamadığı, sevgiye muhtaç ama Nahit Hanım'dan o sevgiyi göremediği mektuplar. Dönemin şartlarını görebilmek için mektuplar büyük bir yol gösterici. Nahit Hanım evli ve Orhan Veli ile bir ilişkisi var. Orhan Veli İstanbul'a gidince mektuplaşmalar artıyor. Ama Orhan Veli'nin mektuplarını okuduğumda Nahit Hanım'dan güzel sözler duymaya ihtiyacı olduğu o kadar belli ki. Nahit Hanım'ın mektuplarını okuyamıyoruz ama Orhan Veli'ye istediklerini vermediği aşikar. Evet mektupları okurken Nahit Hanım'a sinir olsam da tanımadığım, bilmediğim bir kişi için yorum yapamayacağım. Yalnız Nahit Hanım'a kimler aşık değilmiş ki? Bir kadın edebiyatın önde gelenlerini kendisine aşık olduysa kadını biraz kıskanmamak elde değil.
Mektuplar kişiye özeldir. Okurken özele giriyormuş gibi olsa da bu mektuplar Orhan Veli'yi daha iyi anlamama yardımcı oldu. Bir de mektuplarını okurken şiirlerini de okuduğum için şiirleri daha farklı gelmeye başladı. Orhan Veli gibi erkekler acılar çekmesin, üzüldüm son mektubunu bile alamadan ölmesine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder